Ένα κυματάκι σαν ψιθύρισμα Ένα ακόμη Κι άλλο ένα. Ήρεμη θάλασσα. Μου αρέσει να παίζω εδώ. Πιο μεγάλο κύμα τώρα Κι ένα ακόμη. Ζητούν την προσοχή μου τα κύματα αυτά. Με ανεβάζουν πάνω τους και μέσα τους και ξανακατεβαίνω. Ήρεμη επαφή. Ακόμη. Συνεχίζουν τα κύματα κι ενώ περνάει η ώρα, μια κούραση με συναντά, αλλά […]
Ο Ορίζοντας φώναζε “Ελευθερία” απλώνοντας ένα νήμα στον Ουρανό Ακροβατώντας άγγιζα τους Κόσμους που με Καλούσαν Εντός Μέσα οι Φωνές Ούρλιαζαν Βαρούσε Τύμπανα Η Καρδιά Όλο και Πιο Αλήθεια Στη Θάλασσα Στον Ουρανό Στη Γη Και ήταν αυτή η Αιώρηση που έβγαζε Ρίζες Βαθιά στη Γη Ήταν αυτό το Αγνάντεμα που Ανέβαζε Κλαδιά Ψηλά στον […]
Αναπνοή Πώς να πω;! σε αυτή τη ρωγμή του πρωινού στην παύση την ησυχία αρχίζουν όλα και κινούν αργά αργά και μαλακά τα δάχτυλά τους πρώτα και σιγά σιγά όλα τα μέρη του σώματος σε μία ιεροτελεστία γέννησης αναδύονται από τον ύπνο (τον μικρό θάνατο που βούτηξαν το χθεσινό βράδυ) και ξυπνούν (γεννιούνται ξανά) φυσικά […]
Η Γέννηση Ο χορός των δύο Η πρώτη αναπνοή Τα νερά της συνάντησης Το νήμα της Ζωής Ένα έδαφος Αγάπης Σχέση Η πρώτη εμπειρία με το σώμα! Νίνα ΣΥΝειρμού Η Πρώτη Αναπνοή του ΦirstBreath μία Όμορφη και Ζεστή Εμπειρία. Κρατήθηκε Είδε στα μάτια όσες ήταν εκεί Συναντήθηκε. Ευχαριστώ πολύ για την Παρουσία σας! Να αναπνέουμε! […]
Κρατάω το νήμα Μία διαδρομή Στην άκρη του Ορίζοντα Στο χείλος της πλαγιάς Η είσοδος Η μύηση Σε ένα Σπήλαιο Σε τόπο ιερό Στην αέναη Δημιουργία του Κόσμου Άνθρωποι γύρω κρατούν δάδες Κι εγώ θέλω να μπω Είναι να μπω Εκεί που γεννιέται ο Αγαπημένος Εκεί Γυναίκες στηρίζουν Γυναίκες Το Άβατο Η είσοδος του Σπηλαίου […]
«Κλήρος του καλλιτέχνη είναι να αποδεχτεί ότι αποτελεί δημιούργημα της εποχής του και των ανθρώπων ανάμεσα στους οποίους ζει. Όπως λέει ο Πάστερνακ: Ξαγρύπνα, καλλιτέχνη, ξαγρύπνα, μην παραδίνεσαι στον ύπνο… Όμηρος της αιωνιότητας είσαι και δεσμώτης του χρόνου». Από το βιβλίο “Σμιλεύοντας τον χρόνο” του Άντρεϊ Ταρκόφσκι
Σε αυτή την ηρεμία του πρωινού Στη διαστολή του χρόνου Στον Ορίζοντα που απλώνεται Και εισβάλει στον εσωτερικό χώρο Θέλω να σας κρατήσω στην χούφτα μου Σα γιγάντια μητέρα Σα Γη Και να πάμε μαζί Μπροστά Να αγγίξουμε τα νήματα Να γίνει ένας χορός Να ζωντανέψει ο πίνακας (του Matisse) Να τραφεί η ψυχή Να […]
Είναι από εκείνα τα πρωινά που φυσάει ο άνεμος γλυκά και σου παίρνει τα μυαλά και σε πάει σε θάλασσες σε κύματα σε αφρούς σε βάθη και αμμουδιές στον έρωτα Μία υδρόγειος Μία μήτρα που εγκυμονεί Ο βυθός της θάλασσας Στρογγυλή μέρα Είναι η μέρα που τα βήματα έχουν ακολουθήσει νήματα πριν ξυπνήσω και είμαι […]
Στο κείμενο που διαβάζεις θα προσπαθήσω να εξηγήσω την διαφορά που έχει ένας τοκετός με παρεμβάσεις από τον τοκετό που δεν παρεμβαίνουμε και τον αφήνουμε να εξελιχθεί μόνος του. Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να τονίσω ότι δε θα μιλήσω για την παρέμβαση που εξυπηρετεί την ομαλή έκβαση του τοκετού και είναι αναγκαία σε ορισμένες περιπτώσεις, […]