Είναι από εκείνα τα πρωινά που φυσάει ο άνεμος γλυκά
και σου παίρνει τα μυαλά
και σε πάει σε θάλασσες
σε κύματα
σε αφρούς
σε βάθη
και αμμουδιές
στον έρωτα
Μία υδρόγειος
Μία μήτρα που εγκυμονεί
Ο βυθός της θάλασσας
Στρογγυλή μέρα
Είναι η μέρα που τα βήματα έχουν ακολουθήσει νήματα πριν ξυπνήσω
και είμαι ανοιχτή στους Ορίζοντες
σε αυτά τα μονοπάτια του Ουρανού
Με ρίζες στη Γη ευτυχώς
Θυμίζω κάτι πίνακες ζωγραφικής με τις ψηλές μορφές και τα λεπτά μακριά πόδια
Μόνο που αυτά εγώ τα λέω ρίζες
Η βαρύτητα σε ισορροπία
ούτε λίγο ούτε πολύ
αν ακουμπήσω στη γη θα πέσω σα φυλλαράκι που το χορεύει ο αέρας
χωρίς καμία αντίσταση.
και όλο αυτό είναι μία σύλληψη και εγκυμοσύνη και μία γέννα και γαλουχία
και όλο αυτό είναι Ελευθερία
Μία διαδρομή στον Καθαρό Αέρα
Μία εξερεύνηση
Ένας χορός
Κάθετα
Είμαι
Ελεύθερη
Αναπνέω.
