Και καλώ τον Ήλιο
Που διατηρεί τη Ζωή
Καλώ το Νερό
Το πρώτο Υγρό της Ύπαρξης που γνώρισα
Το νερό της Βροχής που εξαγνίζει και ανανεώνει
Τους ωκεανούς, τις θάλασσες και τα ποτάμια
Το νερό όλο
Καλώ τη Γη
Που με θρέφει και με κρατά
Βήματά μου
Στο σημείο της Ιστορίας που βρίσκομαι
Δε θα σου πω τη διαδρομή
ούτε το παρελθόν
και τιμώ τις Προγενέστερες
Ταπεινά υποκλίνομαι
Και ευγνωμονώ
Κρατάω τον μίτο
μη χαθώ
και τιμώ τις Μεταγενέστερες
Ταπεινά υποκλίνομαι και προσφέρω
Μια μικρή φλόγα
μα δυνατή πολύ
που κρύβω στην καρδιά
Απλώνω τα χέρια
Απλώνω τα χέρια και αγκαλιάζω
Το θηλυκό
Στην πλάση όλη
Τη Μητέρα
Την Κόρη
Την Γυναίκα
Και μία λέξη θα κατεβάσω
Μία λέξη στην γενεαλογία θα μοιραστώ
«Προστατεύω»
Προστατεύω αυτό το άγριο ελεύθερο θηλαστικό
Προστατεύω τη Φύση να εκδηλώσει την Δύναμή της
Προστατεύω την σχέση να ξεδιπλωθεί και να συναντηθεί
Προστατεύω την ορμή του φυσικού φαινομένου
Το αναγνωρίζω
Πριν εξαφανιστεί
Να συνεχίσει
Να διατηρηθεί
Να παραμείνει
Να συνεχίσει να υπάρχει
Και συνεχίζω να υπάρχω
Και ανεβαίνω από τις Φωτιές
Και κρατάω τη Φωτιά αναμμένη
στην καρδιά
Και στη γροθιά που υψώνω
Θυμάμαι
Και σου θυμίζω
Και στέκομαι να προστατεύω
Και μαθαίνω από την αρχή
Την Φύση
Την Φύση μου
Και την Αλήθεια
Και στην Πρώτη Αναπνοή
Γεννιέται ο Άνθρωπος
Η Ύπαρξη
Και το κρατάω
Το κρατώ
Το Ιερό Μυστικό
Και της Μετάβασης Ιέρεια
Θαρρώ
Είμαι και Αναπνέω.
Χρόνια Πολλά στις Μαίες Όλου του Κόσμου
Με Αγάπη
Δέσποινα Καλπακτσόγλου